Holy Quran » AL A'RAAF : 101 - 120

Wij zullen u eenige verhalen van die steden vertellen. Hunne apostelen waren met duidelijke wonderen tot hen gekomen; doch zij waren niet geneigd te gelooven in datgene wat zij vroeger voor leugens hielden. Zoo zegelt God de harten der ongeloovigen dicht.

En wij vonden, in het grootste gedeelte van hen geen trouw aan hun verbond; maar wij bevonden dat het grootste deel van hen boosdoeners waren.

Daarom zonden wij, na de bovengenoemde apostelen, Mozes met onze teekens tot Pharao en zijne prinsen, die hen onrechtvaardig behandelden; doch ziet hoe het einde der zondaren was.

En Mozes zeide: O Pharao! waarlijk, ik ben een apostel, door den Heer van alle schepselen gezonden.

Het is rechtvaardig dat ik van God niets anders dan de waarheid zegge. Thans ben ik tot u gekomen met een duidelijk teeken van uwen Heer; zend dus de kinderen Israëls met mij weg.

Pharao antwoordde: Indien gij met een wonder komt, toon het, indien gij waarheid spreekt.

Hij wierp daarom zijn staf weg en, onthoud het, hij werd eene slang.

Hij trok zijne hand uit zijne borst en, onthoud het, zij was voor de toeschouwers wit geworden

De opperhoofden van het volk van Pharao zeiden: Deze man is waarlijk een behendig toovenaar.

Hij tracht u van uw land te berooven; wat denkt gij dus te doen.

Zij antwoordden: Stel hem en zijn broeder door ijdele beloften voor eenigen tijd uit, en zend, in dien tusschentijd, personen naar de steden.

Die alle behendige toovenaars zullen verzamelen en tot u voeren.

Zoo kwamen de toovenaars tot Pharao en zij zeiden: zullen wij zekerlijk eene belooning ontvangen, indien wij de zege over hem behalen?

Hij antwoordde: ja, en gij zult zeker tot hen behooren, die mijnen troon naderen.

Zij zeiden: O Mozes! zult gij uwen staf wegwerpen, of zullen wij dit vooraf doen?

Mozes antwoordde: Werpt uwe staven eerst weg; en toen zij die hadden weggeworpen, betooverden zij de oogen der menschen die tegenwoordig waren en verschrikten hen, en zij deden een groot tooverstuk.

En wij spraken door eene openbaring tot Mozes; zeggende: Werp uwen staf weg en, onthoudt het, hij verzwolg de staven die in slangen waren veranderd.

Daardoor was de waarheid bevestigd, en dus wat zij gemaakt hadden ijdel geworden.

En Pharao en zijne toovenaars waren overwonnen en beschaamd.

De toovenaren bogen zich biddende.